Thuiswerken gaat niet meer weg. In het begin van de coronapandemie werd thuiswerken over de hele wereld verplicht of aangemoedigd. Het totale percentage thuiswerkers zal in 2021 naar verwachting wereldwijd verdubbelen.76% van de werknemers wereldwijd zegt dat ze vanuit huis willen blijven werken.
De kans is klein dat deze cijfers veel afnemen. Kate Lister, President of Global Workplace Analytics, schat dat ongeveer 70% van de workforce tegen 2025 ten minste één werkweek per maand thuis zal werken.
Voor agile organisaties roept deze ingrijpende verandering een aantal belangrijke vragen op als ze kijken naar personeelsplanning. Wat betekent deze verandering voor de traditionele kantoorruimte? Hoe beïnvloedt dit de efficiëntie en productiviteit van medewerkers? Welke impact heeft dit op talentacquisitie, talentontwikkeling en retentie?
In het licht van deze onzekerheid is één ding wel zeker: verouderde processen voor personeelsplanning voldoen niet meer. Daarom moeten HR-leaders zich voorbereiden op wat er komen gaat.
Laat personeelsplanning niet de zwakste schakel van uw organisatie zijn
Executives zagen het aannemen van personeel in het verleden als een kwestie van headcount en 'cost per hire'. Dit bekrompen perspectief wordt in stand gehouden door traditionele planningsprocessen, die zich kenmerken door arbeidsintensieve taken, verouderde data, en versnipperde communicatie tussen afdelingen. Hoewel de vertrouwde traditionele planningsprocessen nog veel worden gebruikt voor jaar- en kwartaalplannen heeft de pandemie een einde gemaakt aan het idee dat deze statische benadering geschikt is voor personeelsplanning in een moderne wereld.
Dit wordt versterkt door de huidige transformatie die HR ondergaat. Nog voor de pandemie introduceerde Deloitte de term 'exponential HR' om een breder en meer omvattend invloedsgebied van HR te beschrijven. Een invloedssysteem dat doordringt in het volledige ecosysteem van het bedrijf. 'Exponential HR' beschrijft ook een verschuiving in het perspectief van HR, waarbij de focus van HR zich verbreed naar de werknemers, personeelsplanning en het werk zelf. In dit meer strategische scenario wordt HR ook verantwoordelijk voor analytics en markttrends om de behoeften van het bedrijf op het gebied van vaardigheden en technologie te beoordelen.
Toch is personeelsplanning bij veel organisaties nog onsamenhangend. Bij deze organisaties kijkt finance naar de headcount (met de bijbehorende kostenoverwegingen), terwijl HR zich richt op het opbouwen van het ideale personeelsbestand (met inbegrip van vaardigheden en capaciteitsplanning, successieplanning, plannen voor talentsourcing enzovoort). Een onsamenhangende personeelsplanning wordt gekenmerkt door geïsoleerde besluitvorming en slecht afgestemde doelstellingen en prioriteiten. Het resultaat is suboptimale recruitment waarbij niet wordt voldaan aan de beoogde groei en toekomstplannen van het bedrijf. Als HR vertrouwt op traditionele planning kan het minder goed inspelen op de dynamische werkelijkheid van het bedrijf. En dat is een probleem.